Ermeni meselesi devletler arası görüşmelerle sürüyor
Bir de hala bu topraklarda yaşayanların hikayeleri var
Ki beni o "resmi" belgelerden daha çok ilgilendiriyor onların hikayeleri.
Anneannem kitabını (Fethiye Çetin) 2005 kışında okumuştum yanılmıyorsam. Seher Hanımın (Heranuş'un) hikayesi torunu tarafından anlatılmıştı. sürgünü, sürgünün getirdiklerini, evlerini, barklarını, dinlerini terk etmelerinin hikayesi. Yazıldığı dönem için oldukça cesur bir çalışma.
Madalyonun diğer tarafına bakma fırsatı bizler için.
"O günler gitsin, bir daha geri gelmesin"
Bu kitabı takiben bir çok gizli saklı torun zaman içerisinde iletişime geçmiş Fethiye Çetin ile. Büyük bir çoğunluk dedelerinin, babaannelerinin kimliklerini çok geç öğrenmişler, ailelerde hep bir sır olarak kalmış. Kimi aile büyükleri utanmışlar eski kimliklerinden, kimileri başımız yine derde girer mi korkusu ile ses çıkarmamışlar.
Kitap için konuşanların tümünün kimlikleri gizlenmiş. Konuşanların çoğu bugün orta yaşın üzerinde olanlar. Ermeni kimliklerine, adetlerine, dinlerine dair hemen hiç bir şey bilmiyorlar. Hepsi yeni yeni öğreniyorlar olanları. Nufusta baba adı Abdullah anne adı Havva veya tire olarak geçenlerin torunları onlar.
Geçmişi bilmek, ailelerinin köklerini öğrenmek istediklerinde, boşluklarda kaybolanlar.
Ahkam kesmeden önce hepimizin okuması, bilmesi gereken hikayeler bunlar.
Biz özürden, bir kabulden çok daha muhim hikayeler...
No comments:
Post a Comment