Tuesday, August 30, 2011

uzun günler

tatillerin tek kötü tarafı kaçacak yer olmaması
düşünceler teker teker rahatça saldırabiliyorlar
ve kaçacak yer yok, uyanıkken susturmanın yolu olsa bile rüyalarda yapacak bir şey kalmıyor
ya da uyanık kalınan anlarda bir an, bir cümle gelip kulakta çınlıyor.


kaçmak mümkün o cümlelerden, ama kabul edip, hazmedip devam etmek ilk anında zor gelse de daha faydalı.
Fayda...
Nasıl soğuk, nasıl faydacı, nasıl didaktik

Okuduğum bloglardan birinde CP'li bir çocuğu olan bir anne var. İçlerini, gerçeklerini bilemem tabii, ben sadece okuduklarımı gerçek kabul ediyorum. Çok, doğru kelimeleri bulamıyorum ama sanırım şöyle diyebilirim, meydan okuyucu ve sabırlı bir hayat. Desteksiz çökebilecek bir hayat.

Bu kadar ilişki, güya aşk, evlilikten sonra itiraf etmesi zor ama kimse beni o kadar sevmemiş; ya da bir değişiklik yapıp cümleni değiştirmem lazım, ben kimseyi o kadar sevmemişim. Uzun yolculukları becerememişim.

Bu tatilin, bu uzun günlerin en zor tarafı işte bu cümleler oldu şimdiye kadar. günde 14 saatten fazla uyumak bile bu cümleleri söylemekten kaçmama yetmedi.

Bu cümleyi edebilmek ne işe yarayacak henüz bilmiyorum, ama bilinç bunu illa söylettiğine göre vardır bir sebebi. Şu an düşünmüyorum... Merak ediyorum, ama düşünmüyorum

1 comment:

  1. Seden,
    1hafta ya da o civarlarda girdiğimde onca entry'i görünce gözlerime inanamadım! :) Ama yazamadan çıktım..
    Sesini duymuyorum ama yazılarının tonu -o neyse artık- şahane! :)
    Mutlu mutlu, sağlıklı sağlıklı bayramlar bu arada..

    ReplyDelete