Sunday, October 28, 2012

bayram

adı üzerinde: bayram
çağrıştırdığı mutluluk, neşe, gülümseme, kalabalık olmalı
ister dini, ister milli, ister şahsi
bayram işte

şehrin ortasına mezbahaya çevirirken de bayram, elimizde bayrak ile sokakta iken de bayram
evde yapayalnız otururken de bayram,sokakta tanımadıklarımla aynı hislerle yürüdüğümde de bayram

son 4 gündür aynı dine inananlarla paylaştığım da bayram, yarın her dinden kişi ile paylaşacağım da bayram

10 senedir, böle böle parçalamaya çalıştınız ya, kanıma dokunuyor
içimi acıtıyor
sizden nefret ettikçe, baktım ki kendimden nefret eder olmuşum, insanlığımı unutturmaya başlamışsınız bana
İlber Ortaylı dedi ya, bu gidiş büyük bir iç savaşa doğrudur, o an içim cız etti
Ben sen bunlar onlar diye ayırdıkça bizler, içime nefreti aldım.  bugün o nefreti temizleyemezsem içimden, beni de kendinize benzetmiş olacaksınız, sizden biri yapacaksınız beni.
Oysa bana size benzeyeyim diye emek verilmedi.  Ben kendime verdiğim emekleri sizden biri olayım diye vermedim.
Asırlarca süren bir imparatorluk sizin kadar bizler/sizler ayrımı yapmadı, siz nasıl bir öfke ve hınç ile geldiniz ki bu kadar hain olabildiniz? siz bugun yaptığınız/yapmaya çalıştığınız kötülükleri yapasınız diye mi bunca insan hayatını, kanını, evini, oğlunu, kocasını, kızını, karısını kurban verdi?
işin içinde pek kıymetli dininiz ve paranız olmasa ne var kavga edecek? ne var sizi bu hainliğe sürükleyecek?
10 senedir her kazanmanızda balkonlara çıkıp hepiniz benim vatandaşımsınız, hepinizi özgürlüğünü ben koruyorum dediğinizde hiç mi utanmadınız?
Ben sizin vatandaşınız değilim beyefendi, siz benim ülkemi bölen, siz vatandaşlarını yandaşları ve karşıtları olarak ikiye bölen, sizden olmayanı dışlayabilen ve ezebilen, zorla din aşılayan, zorla özgürlükleri elden alan kişisiniz.  Tarih elbette beni hatırlamayacaktır, ama Almanlar nasıl Hitler'den utanıyorsa, bir gün bizim çocuklarımız da sizden utanacaktır, sizi kınayacaktır.

Umuyorum ki yarın için yaptığınız rezillikler, sizin sonunuzun başlangıcıdır, umarım bu ülke gerçekten birlik ve beraberlik içine girecektir tüm yaptıklarınıza rağmen.  sürüden farklı tek bir kişi olduğunda dahi, o kişiye saygı göstereceğimiz, huzurla yaşamasını sağlayacağımız günler gelecektir.  Umarım bu ülkenin başına sizden sonra gelecek kişi, her televizyonda gazetede rastladığımızda küfredip kapatıp/kanal değiştirip geçeceğimiz kişi değil, bizleri bir araya toplayacak, hedeflerini gönülden kabul edeceğimiz bir kişi olacaktır.

içimdeki nefreti yenmeye çalışırken, bilmeden bana yardım eden olacaktır.
Yarın cumhuriyet bayramını sokakta kutlayacağım ben, tanımadığım bir sürü kişi ile yan yana aynı şeye sevinip aynı şeye üzülerek, hepimizin ailelerinden birilerinin bugunler için olduğunu bilerek, yarınlar için de bizlere ihtiyaç olduğunu bilerek, oturduğumuz yerde vah vah etmenin işe yaramadığını bilerek yürüyeceğim.

Tarih sizi silse bile, içime kendi vatandaşım, ülkedaşım, milletdaşım için ektiğiniz düşmanlık tohumlarını unutmayacağım, unutmayacağım ki kendi çocuklarıma, küçüklerime, allah kısmet ederse torunlarımın arkadaşlarına bile anlatayım ki gözleri açık olsun, içinde bu kadar düşmanlık olanları hemen tanıyabilsinler, nasıl uçurumun kenarından döndüğümüzü görsünler.  siz beyefendi, bizi uçurumun kenarına getirdiniz ama biz ellerinde 3 mermi ile bu toprakları ve özgürlüklerini korumuş dedelerin/ninelerin torunlarıyız, biliriz uçurum kenarlarından dönmeyi.

No comments:

Post a Comment