Saturday, September 5, 2009

Sabah

Sabahları neden sevdiğim aklıma geldide,en çok sessizliğini seviyorum. Şehir uyanınca daha kötü oluyor. Halbuki daha siz uyuyorsunuz, horluyorsunuz, üstünüz başınız açılmış. Ben ne yaptım, sabahın köründe uyandım. Halt varmış gibi bilgisayarın başına geçtim, kendime ayar verdim, etrafımı temizledim. Muhtemelen birazdan yarış seyredip 10 numara sabah programı yaparım.
Evet yarış hastasıyım ben...

3 comments:

  1. her an güzel
    önemli olan yanında kimin olduğu
    Seden

    ReplyDelete
  2. işin kötüsü yanımda biri yok...yanlarım bomboş..

    ReplyDelete
  3. rahatsız edici biri olacağına kimsenin olmaması yeğdir
    en azından benim için

    ReplyDelete