en bi revize

akşam ben o satırları yazdıktan sonra kadıncağız içeri hızlı gireyim derken kafasını cam kapıya vurmuş :(

neyse, geldiler... buz muz pansuman
yemek
ben daha ilk tabağımı yememişken, herkes kaçar gibi kalktı sofradan
bildigin bok gibi kaldım bilog

biri koltukta uyumus bile aşağı indiğimde
diğeri kumandayı verdi, al seç diye, ne seçsem ı ıh, 5 dk sonra arıza
zorla saati 11 ettim
herkes odasına
sonra ben kalktım, gece 2ye dek özgürce tv seyrettim

anahtarı kapının üzerinde bırakıyoruz biz
o muhtemelendeki şahıs, bir güzel gel, mutfağa gir, kahvaltı hazırla
ben o sahneye uyandım bugün bilog
cesaretin bittiği yerde esaret başlıyor ya, ben cesareti seçtim
gayet soğukkanlı elini sıktım, hoşgeldiniz dedim, güya kahvaltı ettim
üstümü değiştirmek için aşağı indim, gelip özür dileyişindeki zavallılık midemi kaldırdı
sahi bilog, hakikaten cesur, dik adamlar vardı; neredeler onlar şimdi?
çıktım oradan tipik kiralık katil gülümseyişiyle, paniklere aldırmadan.
bana sorarsan bilog o paniklerde sahte
ben olsam seçimlerim net olurdu
bak saat 11 oldu bile
bugun bittiğinde hiç yaşanmamış gibi olacak, sil gitsin

neye yaradı bu iş biliyor muusn bilog, daha dün ulen ben kendimi toplayamıyorum diyordum ya, fark ettim ki ben güçlü imişim bilog, ölmemiş benim içimdeki güç. gayet dik çıkabildiğime, gereğinden fazla sinir göstermediğime, soğukkanlı bir şekilde devam edebildiğime göre ölmemişim ben.