aylardır genzimi zorlayan yanmalar, asitle boğuşmak için verilen çabalar
neyse en azından neden durup dururken horlamaya başladığım ve garip garip sesler çıkardığım anlaşıldı
önümüzde atlatılması gereken bir endoskopi var, bakalım zarar ziyan ne boyutta
hani ağzımda asitle yaşamaya alıştım ama, yok gırtlak kanseri yok mide kanseri derken tırstırdılar epey; yoksa daha çok kaçarım ben bu endoskopiden.
onu da geçtim, geceleri nefesimin kesilmesi başka bir boyut
sesle etrafa verdiğim rahatsızlığı geçiyorum, en kötü kaçar kurtulurlar; ama ben o sesle uyanıyorum, nefessiz kalıp uyanıyorum
şimdilik beni idare etmesi gereken lansor henüz pek bir işe yaramadı
ümitliyiz...
Çok geçmiş olsun Seden.. Çağın hastalığı seni de buldu demek, kime sorsan reflülü.. :)
ReplyDeleteYastığı da var sanki, yanılıyor muyum? Belki o ara uyanmalarına çözüm olabilir??
ben zaten pek yüksek yastıklarda uyurdum
ReplyDeletedüzenim bozulunca o alçak yastıklar hayatımı kararttı