İşbu rehber, geliştirilmeye açık ve anonim olarak kurgulanmıştır. Yeni tatlı tanımları ekleyebileceğiniz gibi, var olan tanımları da gönlünüzce değiştirebilirsiniz. Haydin gurmeleeer, yiyin gari!
Ekler:
Hem tatlı hem de acı yenmesi için tapılan türleri vardır. Tatlıları ender bulunur. Süregelen görevi “eklemektir.” Tatlı olarak hayata katılanları, gün içinde bir el, bir omuz, bir söz ile konuk olur yaşamınıza. Sizi hisseder ve duyumsar. Bazen tatlı ihtiyacınız tam belirmeden bile gelip kan şekerinizi yükseltebilir. Acı olanları ise çokçadır. Serseri mayın gibi dolaşır. Bazı bazenlerde, size ihtiyacı olsun diye komplo kurduğu bile olur. Acı kalmak ve var olmak için size bağımlıdır. Mutsuzluğunuzdan güç alır.
Şekerpare:
Yöresel olarak ortasında bir sürprizle ya da sürprizsiz çıkagelir. Bazıları çok cıvık olur. Başta sevseniz bile iki sohbet sonra içinizi bayabilir. Bazıları ise yavandır. Ama zararsız olduğundan, atıp atmamakta hep kararsız kalırsınız. Tam kıvamında bir şekerpare bulmak, bazen yıllar sürebilir. Bu kadar geç bulunduğunda ise bulan kişi, kıvamında şekerpareyi dibine dek bir seferde bitirmek isteyebilir. Sonuç karın ağrısı ve yitirmektir.
Sütlü Nuriye:
Hafiftir. Ağırlığını omuzlarınıza vermez. Sohbetinizden ya da paylaştıklarınızdan aklınızda kalan, genelde hoş bir seda olur. Bilmediklerinizi öğretmez. Ya da yeni ufuklar açmaz. Amacı sizi onarmak, yaşamınıza tatlı bir iz bırakmaktır. Sizi büyütmez ama olması haz verir.
Revani:
Ona ne kadar şerbet kattığınız ile doğru orantılı olarak haz verir. Herşey sözleşme usulü gibidir. Aza az, çoğa çok tepki verir. Haytınızda olması ya da olmaması, sadece sizin isteğinize bağlıdır. Bağımlı da yapabilir sizi, bağımsız da... Garip olanı; sizden bir şey katılmazsa, tatlı olmayı başaramamasıdır. Yani aslında tatlı değildir, siz çevrenizde tatlı olmadığında, ihtiyaçtan onu tatlı yapmaya çalışırsınız. Sonuç genelde tatmin edici değildir.
Güllaç:
Öyle her dakika yapış yapış dalıvermez hayatınıza... Size tat vereceği bir zaman vardır. Bir an... O an geldiğinde siz de hazırsanız, nirvanaya ulaşabilirsiniz. Ama değilseniz, ya fazla gelecek ya da hiç tat vermeyecektir. Böyleleri; genelde kalıcı, daimi tatlılar değildir. Çabuk bozulur ve hızla verim almayı gerektirir. Anı yakamayı bilmiyorsanız, hayatınıza katamazsınız.
Kadayıf:
Son derece gereksizdir.
Baklava:
Size her şekilde, her sıfatla ulaşmaya çalışan bir çeşitlilik sunar. İçinizi baysa bile karşı koyamayabilrsiniz. Bir çeşit şeytan tüyü bulundurur bünyesinde... Zaman zaman keyifli, zaman zaman sıkıcı anlara gebedir. Ama kalıcıdır. Yanınızdadır. Cankurtarandır, tatlı krizlerinde...
Sütlaç:
Ekstra olarak çifte kavrulmuşları (fırında) makbuldür. Kıvamı iyi ayarlanırsa candır. Ayarlanmamışsa sadece karın ağrısını giderecek kadardır. Nefsi köreltebilir çok çok... Ama bir de böyle tam tadında çıkarsa karşınıza, ömrünüzün geri kalanını ona adayabilrsiniz.
Sufle:
Zordur. Nazlıdır. Ama nazını çekerseniz, doğru noktasına dokunursanız; sizi yaşamın gizli kalmış, kuytulara saklanmış tatları ile öyle bir tanıştırır ki... Özellikle bu blogda yer alan sufleleri ayrı bir yerde tutarım.
