Benim için anlamı olan, kimse içinse birşey ifade etmeyen bir gün.Parmak hesabı yaptığımda dehşet içinde kaldığım lakin zamanı geldiğinde kaçamadığım o gün. Geldi zaten içindeyim, öyle eskisi gibi de korkmuyorum.En azından eğlenebileceğimi düşünüyorum, tek sıkıntı eskiden hiç düşünmediklerimi şimdi düşünerek ifade ediyor olmam, halt vardı sanki...evet..yaş 40..kendimle yüzleşmem gereken yaş..yukardaki resime görülen şerif'e bakınca o muziplik hiç bitmedi zaten..her daim muzip, haylaz, laf dinlemez olmaya devam..ben buyum..vaz geçersem uyarın beni..
No comments:
Post a Comment